Onze eerste shift

Gister was het dan zover ! Na 2 dagen luieren, zonnen, eten, wandelen & fietsen zijn we gister onze eerste shift ingegaan. Bij de dak- en thuisloze opvang die elke woensdag een warme hap uitdeelt, kunnen dak- en thuislozen ook naar de dokter, kapper, tandarts & naar de tcm therapeut. Zoals te verwachten tref je bij deze mensen veel nier deficientie aan. Ze hebben allen een zwaar leven, financiele, mentaal-emotionele problemen of ze werken gewoon keihard maar verdienen simpelweg niet genoeg om een huis te bezitten, dus doktersrekeningen zijn absoluut een no-go.
Bij binnenkomst werden we voorgesteld aan Don Phillips de superviser van deze locatie van Pacific College. Een enorm warme man die nooit te beroerd is om vragen te beantwoorden. Mijn ervaring is dat een ieder die met zijn hart met TCM bezig is, niets anders wilt dan dit te delen met anderen.
Ieder van ons werd gekoppeld aan een student die daar die avond een shift draaide. Veel tijd om informatie over elkaar uit te wisselen was er niet, we moesten meteen aan de bak ! Luisteren, vragen, noteren, kijken naar de naaldtechniek (die hier allemaal met buisjes plaatsvindt, onze manier heet free needling), status formulier van de patient bijwerken, naalden eruit halen, tafel schoomaken, nieuw papieren sheet erover heen trekken en alweer de volgende patient.
De shift duurde van 18.00 tot 21.00 en tijd vloog voorbij !! Na afloop van de shift werd ons gevraagd of we wilden deelnemen aan hun ronde 'ritueel'. Iedereen gaat in een kring staan en geeft een kleine toelichting aan de anderen over wat zij deze avond geleerd hebben. Ook wij werden uiteraard gevraagd naar onze ervaring en wat wij geleerd hadden. Roy & Els doen dit jaar ACU-1 en hebben in de les nog maar 2 meridianen gehad, dus die werden voornamelijk overstroomd door gigantische hoeveelheden informatie die soms nog niet helemaal te plaatsen was. Inge bleek de stimulans te zijn voor een student die ter plekke besloot de brui te geven aan de insertiebuisjes en ging weer fijn free-needlen zoals haar in New York was geleerd. Ronald vond het geweldig om waar te nemen dat wij zonder moeite met veel mensen in een kleine ruimte ons werk stonden te doen. 6 patienten, 6 studenten van Pacific College, 6 studenten van Qing Bai, 2 supervisors van Pacific College, 2 docenten van Qing Bai, 3 wachtende patienten op de stoel. 25 mensen in een ruimte van 8 x 5 meter. En alles liep soepel !! Voor mij is het de 2e keer dat ik de studiereis naar San Diego meemaak. Dus ik kreeg enigszins onverwacht een patientenfile in mijn handen gedrukt. "Zo, ga jij maar even het interview afnemen van deze patient. Onze intakeformulieren ken je al, dus die kan je ook zelf even invullen." HELLUP ! Ondanks dat ik klaar ben met Acupunctuur (op mijn scriptie na) maar slechts met praktijkervaring op medestudenten en enkele collega's als proefkonijn, was dat moment dus ff slikken. Maar het ging prima. Het mooiste van een shift lopen bij de dak- en thuislozenkliniek is toch wel dat de mensen zo dankbaar zijn. Even kunnen ze ontspannen, zijn ze veilig, kunnen ze hun verhaal kwijt en krijgen ze een gratis behandeling. Op naar het 4-daagse symposium !!
Groeten uit een zonnig San Diego,
Linda